Główna różnica – archebakterie vs eubakterie

Archebakterie i eubakterie to dwie domeny królestwa: Monera, która zawiera najmniej zorganizowane jednokomórkowe mikroorganizmy prokariotyczne na ziemi. Zarówno archebakterie, jak i eubakterie są mikroorganizmami jednokomórkowymi, które zwykle nazywane są prokariotami. ten główna różnica między archebakterią a eubakterią jest to archebakterie są zwykle spotykane w ekstremalnych warunkach środowiskowych natomiast eubakterie można znaleźć wszędzie na ziemi.

Ten artykuł analizuje,

1. Co to są archebakterie? – Charakterystyka, klasyfikacja, rodzaje, przykłady 2. Co to jest Eubakteria? – Charakterystyka, klasyfikacja, rodzaje, przykłady 3. Jaka jest różnica między archebakterią a eubakterią?

Co to są archebakterie?

Archebakterie to mikroorganizmy jednokomórkowe, żyjące w ekstremalnych środowiskach. Tworzą domenę królestwa Monera. Uważa się, że archebakterie wyewoluowały tuż po pierwszym życiu na ziemi. Dlatego nazywają się starożytne bakterie. Archebakterie znajdują się w gorących źródłach, słonych jeziorach, oceanach, bagnach i glebach. Występują również w ludzkiej skórze, jamie ustnej i okrężnicy. Archebakterie odgrywają istotną rolę w obiegu węgla i obiegu azotu. Nadal nie obserwuje się ich patogennego lub pasożytniczego działania. Archebakterie są zróżnicowane metabolicznie, wykorzystując różne substraty jako źródła energii i węgla. Identyfikuje się bezpłciowe rozmnażanie archebakterii, zachodzące przez rozszczepienie binarne, pączkowanie i fragmentację.

Poszczególne archebakterie mają średnicę 0,1-15 μm. Archebakterie przetwarzają różne kształty, takie jak kule, pręty, płytki i spirale. Niektóre komórki są płaskie lub kwadratowe. Ściana komórkowa archebakterii składa się z pseudopeptydoglikanów. Lipidy błonowe archebakterii to połączone eterowo, rozgałęzione łańcuchy alifatyczne, zawierające fosforany D-glicerolu. Zgodnie ze strukturą ściany komórkowej archebakterie są bardziej podobne do bakterii Gram-dodatnich. Genom archebakterii składa się z pojedynczego kolistego chromosomu, który wykazuje transkrypcję i translację podobną do eukariontów.

Znaleziono trzy rodzaje archebakterii: metanogeny, halofile i termofile. Metanogeny znajdują się w środowiskach beztlenowych, takich jak bagna, osady jeziorne i przewody pokarmowe zwierząt, wytwarzając metan. Halofile żyją w wodzie o wysokim stężeniu soli. Termofile żyć w środowisku gorącej wody w kwaśnych źródłach siarkowych. Archebakterie pokazano na rycinie 1.

Rysunek 1: Archebakterie

Co to jest eubakteria?

Eubacteria są bardziej złożoną domeną królestwa Monera. Występują w większości siedlisk na ziemi, takich jak gleba, woda oraz wewnątrz lub na zewnątrz dużych organizmów. Ponieważ eubakterie nie składają się z organelli związanych z błoną, prawie wszystkie reakcje metaboliczne zachodzą w cytoplazmie. Niektóre eubakterie są również zaangażowane w cykl azotowy. Wykazują również działanie pasożytnicze i patogenne na organizmy gospodarza. Inne niż zwykłe metody rozmnażania bezpłciowego, eubakterie wykazują metody rozmnażania płciowego, takie jak koniugacja.

Pojedyncza ebakteria ma średnicę 0,5-5 μm. Eubacteria wykazują różnorodne kształty i układy. Cocci i pałeczki to główne kształty. Vibrio, pręciki, włókna i krętki to inne kształty eubakterii. Lipidy błonowe eubakterii to połączone estrami, proste łańcuchy kwasów tłuszczowych, zawierające fosforany L-glicerolu. Eubacteria składa się z pojedynczego kolistego chromosomu w swojej cytoplazmie.

W zależności od grubości ściany komórkowej eubakterie można podzielić na dwie kategorie: bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Warstwa peptydoglikanu bakterii Gram-dodatnich wiąże się z barwnikiem Gram-dodatnim, dając wyniki dodatnie. Struktura ściany komórkowej bakterii Gram-ujemnych jest bardziej złożona niż ściana komórkowa bakterii Gram-dodatnich i nie jest w stanie wiązać się z barwnikiem Gram-ujemnym. Eubakterie pokazano na figurze 2.

Rysunek 2: Eubakteria

Różnica między archebakterią a eubakterią

Alternatywne nazwy

Archebakterie: Archebakterie nazywane są starożytnymi bakteriami.

Eubakteria: Eubakterie nazywane są prawdziwymi bakteriami.

Rozmiar

Archebakterie: Poszczególne archebakterie mają średnicę 0,1-15 μm.

Eubakteria: Pojedyncza ebakteria ma średnicę 0,5-5 μm.

Kształt

Archebakterie: Archebakterie to kule, pręty, płytki, spirale, płaskie lub kwadratowe.

Eubakteria: Eubacteria to ziarniaki, pałeczki, vibrio, pręciki, włókna lub krętki.

Złożoność

Archebakterie: Archebakterie są proste w swojej organizacji.

Eubakteria: Eubakterie są bardziej złożone niż archebakterie.

Siedlisko

Archebakterie: Archebakterie znajdują się w ekstremalnych środowiskach.

Eubakteria: Eubacteria można znaleźć wszędzie na ziemi.

Ściana komórkowa

Archebakterie: Ściana komórkowa składa się z pseudopeptydoglikanów.

Eubakteria: Ściana komórkowa składa się z peptydoglikanów z kwasem muraminowym.

Lipidy błonowe

Archebakterie: Lipidy błonowe archebakterii to połączone eterowo, rozgałęzione, alifatyczne łańcuchy zawierające fosforan D-glicerolu.

Eubakteria: Lipidy błonowe eubakterii to połączone estrami, proste łańcuchy kwasów tłuszczowych, zawierające fosforany L-glicerolu.

Polimeraza RNA

Archebakterie: Polimeraza RNA archebakterii składa się ze złożonego wzoru podjednostek, który jest podobny do eukariotycznej polimerazy RNA.

Eubakteria: Polimeraza RNA eubakterii składa się z prostego wzoru podjednostek.

Przenieś RNA

Archebakterie: Nie ma tyminy w ramieniu TψC tRNA, niosącym metioninę.

Eubakteria: Tymina jest obecna w większości tRNA, niosąc N-formylometioninę.

Introny

Archebakterie: Introny są obecne w archebakteriach.

Eubakteria: Introny nie występują u eubakterii.

Wzrost i reprodukcja

Archebakterie: Metody rozmnażania bezpłciowego, takie jak rozszczepienie binarne, pączkowanie i fragmentacja, są wykorzystywane przez archebakterie podczas ich rozmnażania.

Eubakteria: Poza podziałem binarnym, pączkowaniem i fragmentacją, eubakterie są zdolne do wytwarzania zarodników, aby pozostać w stanie uśpienia w niesprzyjających warunkach.

Glikoliza/cykl Kreba

Archebakterie: Archebakterie nie wykazują ani glikolizy, ani cyklu Kreba.

Eubakteria: Eubacteria wykazują zarówno glikolizę, jak i cykl Kreba.

Rodzaje

Archebakterie: Archebakterie dzielą się na trzy typy: metanogeny, halofile i termofile.

Eubakteria: Eubacteria są dwojakiego rodzaju: gram-dodatnie i gram-ujemne.

Przykłady

Archebakterie: Halobacterium, Lokiarchaeum, Thermoproteus, Pyrobaculum, Thermoplasma i Ferroplasma to przykłady archebakterii.

Eubakteria: Mycobacteria, Bacillus, Sporohalobacter, Clostridium i Anaerobacter są przykładami eubakterii.

Wniosek

Archebakterie, eubakterie i cyjanobakterie to trzy domeny królestwa monera. Archebakterie nazywane są pradawnymi bakteriami, podczas gdy eubakterie nazywane są prawdziwymi bakteriami. Eubakterie zwykle występują w glebie, wodzie, żyjąc w dużych organizmach. Eubakterie dzielą się na dwie grupy znane jako bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne. Archebakterie znajdują się w solankach, głębinach oceanicznych i gorących źródłach. Wyewoluowały tuż po ewolucji pierwszego życia na Ziemi. Znaleziono trzy rodzaje archebakterii: metanogeny, halofile i termokwasy. Główną różnicą między archebakterią a eubakterią jest ich siedlisko w środowisku.

Odniesienie: Esko, Jeffrey D. „Eubakteria i Archaea”. Podstawy glikobiologii. Wydanie II. Amerykańska Narodowa Biblioteka Medyczna, 1 stycznia 1970 r. Sieć. 18 kwietnia 2017 r. „Królestwo Archebakterie – Sześć Królestw”. Witryny Google. n.p., b.d. Sieć. 18 kwietnia 2017 r. Eubakterie. n.p., b.d. Sieć. 18 kwietnia 2017 r..

Zdjęcie dzięki uprzejmości:1. „Archaea” Autor: Kaden11a – Praca własna (CC BY-SA 4.0) przez Commons Wikimedia2. „EscherichiaColi NIAID” autorstwa Rocky Mountain Laboratories, NIAID, NIH – NIAID (domena publiczna) przez Commons Wikimedia