ten główna różnica między naprawą niedopasowania a naprawą przez wycinanie nukleotydów jest to? naprawa niedopasowania (MMR) jest odpowiedzialna za usuwanie niedopasowań zasad i małych pętli insercji/delecji wprowadzonych podczas replikacji DNA, podczas gdy naprawa przez wycinanie nukleotydów (NER) jest odpowiedzialna za usuwanie różnych uszkodzeń DNA, które występują w wyniku promieniowania ultrafioletowego. Co więcej, komórki przechodzą naprawę niedopasowania natychmiast po syntezie DNA, podczas gdy komórki przechodzą naprawę przez wycięcie nukleotydów, jeśli DNA ulegnie uszkodzeniu.

Naprawa niedopasowania i naprawa wycinania nukleotydów to dwa mechanizmy, które zapobiegają mutacjom i innym trwałym zmianom w sekwencji DNA.

Uszkodzenia DNA, naprawa DNA, naprawa niedopasowania (MMR), naprawa wycinania nukleotydów (NER), błędy replikacji

Co to jest naprawa niedopasowania

Naprawa niedopasowania (MMR) to mechanizm naprawy DNA, który występuje tuż po replikacji DNA. Dlatego głównym celem tego mechanizmu jest usuwanie i zastępowanie błędnie sparowanych baz, które nie są naprawiane przez korektę. Ponadto wykrywa i koryguje małe insercje i delecje, które powstają w wyniku poślizgów polimerazy DNA.

Rysunek 1: Mechanizm naprawy niezgodności

Zwykle trzy białka w systemie naprawy niedopasowania E. coli to MutS, MutL i MutH. Z drugiej strony eukarionty zawierają tylko homologiczne MutS i MutL. U ludzi heterodimer homologiczny MutS, MSH2-MSH6 wiąże się z niedopasowaniem, podczas gdy MSH2-MSH6 i MSH2-MSH3 może wiązać się z pętlą insercji/delecji. Następnie nowo zsyntetyzowana nić ulega degradacji, usuwając niedopasowanie dzięki działaniu EXO1. Następnie resynteza DNA i ligacja uzupełniają niedopasowanie.

Co to jest naprawa wycięcia nukleotydów

Naprawa przez wycinanie nukleotydów (NER) to mechanizm naprawy DNA służący do usuwania i zastępowania uszkodzonych nukleotydów. Ogólnie rzecz biorąc, mechanizm ten wykrywa i koryguje uszkodzenia DNA, które zniekształcają podwójną helisę DNA. To jest; ten szlak wykrywa nukleotydy i modyfikuje się za pomocą dużych grup chemicznych przyłączonych do DNA, takich jak substancje chemiczne w dymie papierosowym. Ponadto ścieżka naprawy przez wycięcie nukleotydów naprawia uszkodzenia DNA spowodowane promieniowaniem UV. Tutaj promieniowanie UV powoduje, że zasady tyminy i cytozyny reagują z sąsiednimi nukleotydami. Jednak powstałe wiązania zniekształcają podwójną helisę, powodując błędy w replikacji DNA. Tutaj najczęstszym typem tych wiązań są dimery tyminy, składające się z dwóch nukleotydów tyminy poddanych reakcji.

Rysunek 2: Naprawa przez wycięcie nukleotydów

Podobieństwa między naprawą niedopasowania a naprawą przez wycięcie nukleotydów

Różnica między naprawą niedopasowania a naprawą przez wycięcie nukleotydów

Definicja

Naprawa niedopasowania (MMR) odnosi się do systemu naprawy DNA, w którym jeden element niedopasowanej pary zasad jest przekształcany w normalnie dopasowaną zasadę, podczas gdy naprawa przez wycinanie nukleotydów (NER) odnosi się do głównej ścieżki wykorzystywanej przez ssaki do usuwania dużych zmian DNA, takich jak utworzone przez światło UV.

Znaczenie

Komórki przechodzą naprawę niedopasowania natychmiast po syntezie DNA, podczas gdy komórki przechodzą naprawę przez wycinanie nukleotydów z wystąpieniem uszkodzeń DNA.

Rodzaj naprawy

Naprawa niedopasowania zastępuje niedopasowania i pętle wstawiania/usuwania, które nie są naprawiane przez korektę, podczas gdy naprawa przez wycinanie nukleotydów zastępuje uszkodzenia DNA utworzone przez promieniowanie UV lub chemikalia zawarte w dymie papierosowym.

Wycięcie przez

Egzonukleaza 1 wycina niedopasowany DNA w mechanizmie naprawy niedopasowania, podczas gdy czynniki transkrypcyjne XPG i XPF-ERCC1 wycinają uszkodzony DNA w mechanizmie naprawy przez wycięcie nukleotydu.

Wniosek

Naprawa niedopasowania to mechanizm naprawy DNA, zastępujący niedopasowania i pętle insercji/delecji włączone podczas replikacji DNA. Ogólnie rzecz biorąc, te niedopasowania to te, które umykały podczas korekty. Z drugiej strony naprawa przez wycięcie nukleotydów to kolejny mechanizm naprawy DNA, który zastępuje uszkodzony DNA promieniowaniem UV. Dlatego naprawa niezgodności następuje zaraz po replikacji DNA. Jednak mechanizmy naprawy wycięcia nukleotydów pojawiają się wraz z występowaniem uszkodzeń DNA. Główną funkcją obu mechanizmów jest zapobieganie mutacjom i innym trwałym zmianom w DNA. Zatem główną różnicą między naprawą niedopasowania a naprawą przez wycięcie nukleotydu jest rodzaj naprawy.

Bibliografia:

1. Fleck, O. „Naprawa DNA”. Journal of Cell Science, tom. 117, nie. 4, 2004, s. 515–517., doi:10.1242/jcs.00952.

Zdjęcie dzięki uprzejmości:

1. „Naprawa niezgodności DNA Ecoli” Kenji Fukui (CC BY 4.0) przez Commons Wikimedia 2. „Nucleotide Excision Repair-journal.pbio.0040203.g001” Jill O. Fuss, Priscilla K. Cooper (CC BY 2.5) przez Wikimedia